وقتی دیگه دور فلکه نخل دور نمیزنی
و فقط ازش رد میشی
یعنی
دیگه محله ت مال تو نیست
- ۱ نظر
- ۲۹ بهمن ۹۴ ، ۱۲:۳۵
وقتی دیگه دور فلکه نخل دور نمیزنی
و فقط ازش رد میشی
یعنی
دیگه محله ت مال تو نیست
و بودن
و حس آشنا
بوی آشنا
جایی که تعلق داری
اما دیگه نداری
...
آشناست
نزدیکه
اما رفتارش شبیه آدمهاییه که دوستت دارن اما وقتی مدتی نمیبیننت باهات سرد میشن
بغض یواشکی من امشب
موقع چرخیدن تو شهرم رو
هیچ کس نفهمید
حتی خود شهر
سلام شهر تنهای من
سینما کتاب
کتاب سینما
سینما کتاب
کتاب سینما
دو عزیز همیشه عزیز
و چقدر دور شدم ازشون
و این بدترین چیزه
وسط یه مهلکه وقتی هر دو طرفش برات عزیز باشن
دیوونه میشی
اما حقیقت اینه که میدونی کدوم عزیز تره
پ.ن:گاهی وقتا نفهمی و کوری بهت کمک میکنه که عذاب نکشی...
کاش میشد ندید
نفهمید
تا از این ولوله ی تو وجود راحت شد
وفاداری و معرفت؛به هیچ عنوان کار سختی نیست
سختی تو بی وفایی و بی معرفتیه!
چرا سختش میکنیم؟؟
خیلی دلم میخواد حداقل گاهی وقتها مثل بیشتر آدمها بتونم؛زیبا و خوب و امیدوار کننده ببینم؛فردا رو ...
اندازه خشکسالی روزگار
اندازه روزگاری که وقتی به ما رسید؛تَپید!
اندازه روزهای بیهوده
اندازه آرزوها و رویاهای بر باد رفته
اندازه همشون بزرگ ولی خالیم...
خالی از فردای بی مقصد
بی هدف
نامعلوم
و ترسناک
...